Ciðerim kavrulur, yanar dururum.
" Beni duyan var mý " dendi mi komþu.
Ne gözüm kapanýr, ne de görürüm.
Yaþým taþtý yýktý, bendimi komþu.
Adým atmaz oldum, kime gel diyem.
Hüznümü binlere kime böl diyem.
Ardým, daðým nerde, kime bul diyem.
Betonlar üstüne, bindi mi komþu.
Zelzele vurunca kalýr mý huzur
Biri devirmese, öbürü hazýr.
Þu yanýnda duran, belki de hýzýr
O ateþ gözlerin, söndü mü komþu.
Bu nasýl bir gazap, kaybolup yittin.
Aðlayan gecede, topraðý yuttun.
Sýcak bakýþýnla gözümde tüttün.
Þubat’ da hayalin, dondu mu komþu.
Ömür derya deniz, ahret bir sahil.
Doðanýn elçisi, beyi Mikail.
Nefes biter duvak verir Azrail.
Badeyi eliyle sundu mu komþu.
Ne yerden ne gökten, geliyor sesin.
Anladým tükendi, bitti nefesin.
Bilmem kaç yýl sürer, Birisi yasýn.
Seninle öldürdüm, kendimi komþu.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.