CEYLAN BAKIŞLI ŞEHİR

Þehirlerin sultaný, pîri ve güzidesi;
Fatih’in kutlu düþü, Peygamberin müjdesi.

Sevgisizlikten kaldým aciz, sefil ve yoksul;
Gönlümdeki yaraya merhem oldu Ýstanbul.

Ceylan gibi baktýkça bana bu aziz þehir,
Hemen çözülüp gider gönlümdeki pas ve kir.

Dermansýz derdimi bir bir dinlerken Sarýyer,
Kýz Kulesi her vakit Üsküdar’ý seyreder.

Asýrlardýr hep cývýl cývýl Kapalýçarþý,
Çayýmý yudumlarým serin Boðaz’a karþý.

Gelin gibi güllerle süslenmiþ Sultanahmet,
Ezanlarla yaðýyor Yeditepe’ye rahmet.

Görkemli Ayasofya insaný büyülüyor,
O maneviyat sanki yüreðime gülüyor.

Kadýköy inþa eder her gönüle bir yapý,
Þehitliðe götürür beni Edirnekapý.

Feryadým karýþtýkça gözümden akan yaþa,
Ýnsanlarý sevgiyle karþýlar Haydarpaþa.

Ey Ýstanbul, ne olur aç kucaðýný bana!
Yaralý bir kuþ gibi vurulmuþum ben sana.

Sosyal Medyada Paylaşın: