Fâni Dünya

Fâni Dünya

On koca þehir, kaldý enkaz altýnda
Ne zengini ayýrdý, ne fakir fukarayý
Ne deðer var nakitte, ne de külçe altýnda
Can havli unutturdu, dünyalýk her metâyý

Kimisi küs ayrýldý kardeþ, bacý, eþinden
Kimisi ev almýþtý artýrýp da diþinden
Çok hayýr yapacaktý, vazgeçmezdi düþünden
Ama bir doldursaydý önce çelik kasayý

Hele bir sabah olsun eþine sarýlýrdý
Özür de dilerdi belki, uzatmaz barýþýrdý
Bilseydi son gecesi, hayýrda yarýþýrdý
Fukaraya bindirmez, almazdý son kirayý.

Uzun degil hiç bir ömür kýrmak için birini
Yarýn deðil bu günden bil artýk deðerini
Bugün altýnsýn amma yarýn ki deðerini
Korumak istiyorsan, yap her gönle sarayý.

Milletçe tek vücuduz, biriz, hep bir kalalým
Her düþenin elinden tutup ta kaldýralým
Çalma çýrpma olmasýn, artýk ibret alalým
Hep beraber tutalým, saralým bu yarayý
Yusuf Vural
Sosyal Medyada Paylaşın: