bütünlemeye kalmýþ yarýmdým
kalbim kýrýklarla doluydu
herkes yaz tatiline giderken eylülde gel diyordu þarký
geldim,
ben gibi bütünlemeye kalan yarýmlardan
kendime bir yarým seçtim
artýk çarpanlarýna ayrýlabilirdi bölünmüþlüðüm
þiþeden çýkabilirdi cin
lakin
kalanlarýn arasýndaydým ve dünya geçenlere aitti
köprüden geçen
sýnýftan
serden
yeri geldiðinde gökten
yer yer yüzünden
oysa ben yarýmdým
yarýmýn halinden anlayacak baþka bir yarým
bir bütünün ardýndan
bakakalandým
kalbim hep onda’lýk hesabý yapýyordu içten içe
payýndan vazgeçemeyen payda gibiydim
noksan dokuzdan sonra yüz
bir türlü diyemeyendim
neyse ki geçtim ite kaka da olsa
kimi zaman itle dalaþtým
kimi zaman çakalla
þimdi alttan alta dersim var
çalýþmam gerek diye tüysem
tüyü bitmemiþ ayvanýn
hakkýný elmadan istesem..