DEPREM-2
DEPREM-2
Ýki bin yirmi üç, altý þubatta,
Bir afet ki sorma yaþantý gitti.
Gece yarýsýnda saat dört gibi,
Sanki yer yerinden boþandý gitti.
Yedi onda yedi yerdeki hýzý,
Yer yarýldý çöktü kalplerde sýzý,
Bir seher vaktinde oðlaný kýzý,
Enkazlar altýna döþendi gitti.
Merkez üssü Maraþ, köy ve kasaba,
Felaket çok büyük, gelmez hesaba,
Kimi ana vermiþ, kimisi baba,
Kimisi onlarýn peþinde gitti.
Depremle birlikte geldi artçýlar.
Malatya kan aðlar, dinmez acýlar,
Diyarbakýr Urfa. nice bacýlar,
Rüyada uykuda düþünde gitti.
Adýyaman, Antep, Hatay Periþan,
Binalar yerle bir, kalmamýþ niþan,
Gömüldü topraða, elli bin insan,
Kurtulan zedeler taþýndý gitti.
Duyuldu haberin arþý âlemden,
Ýnleyen çok sesler gelir derinden,
Herkes yardým etti caný gönülden,
Dünya yardým için kuþandý gitti.
Mimar mühendisi çizerken plan,
Müteahhit milleti ederken talan,
Felaket sonucu belirdi yalan,
Maðdurlar zalime diþendi gitti.
Ahlak çöküntüde çoðaldý hýrsýz,
Þu necip milleti ettiler arsýz,
Kimisi anasýz, kimisi yar ’sýz,
Feryatlar daðlarda aþýndý gitti.
Salim haberini duydu üzüldü,
Ecel Hakk’tan baþa gelen yazýldý,
Ölenlere mezar toptan kazýldý,
Dozerler topraðý eþindi gitti.
Salim DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.