Hapsoldum moloza, etrafým duvar
Elimle topraðý eþerim anne!
Buz tutan kolonlar soðuðu kusar
Düþtüðüm dehlize, þaþarým anne!
Korkmadan ölüme, koþarým anne!
Dakkalar çok uzun geçmek bilmiyor
Tükendim desem de beden ölmüyor
Bilirim senin de yüzün gülmüyor
Talihsiz ahvali yaþarým anne!
Korkmadan ölüme, koþarým anne!
Sensizlik ne acý, kimse tatmasýn
Fýrlatýp uzaða tutup atmasýn
Gönlünü sevgiye hiç kapatmasýn
Dünyayý uðruna, boþarým anne!
Korkmadan ölüme, koþarým anne!
Enkazda ümitler, ekmek gibidir
Irmaðý içime çekmek gibidir
Dikenli yollarda sekmek gibidir
Elini bir tutsam, coþarým anne!
Korkmadan ölüme, koþarým anne!
Tarifi zor imiþ, þu an sonumun
Tespiti yapýlmaz darda yönümün
Deðiþti son rengi, yüzde tonumun
Gevþeyip uyumak, baþarým anne!
Korkmadan ölüme, koþarým anne!
Ýsmail SÜKLÜM
11 Þubat 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.