MARAŞ DEPREMİ
Merkezi Maraþ Pazarcýk olan zelzele
Týpký bir kurþun gibi saplandý kalbimize
Öyle bir afetti ki bu, beynimizi durdurdu
Bizi, tam can alýcý noktamýzdan vurdu
Haber geldi Maraþ’tan Meriç öldü diye
Öyle aðýrdý ki bu haber çekemiyorduk sineye
Yerle yeksan olmuþtu güzel memleket Hatay
Ne gecekondular ayaktaydý ne de bir saray
Malatyalýnýn bulunmuyordu yine eþi
Bu sefer baþka doðuyordu ayý güneþi
Nemrut bile aðlýyordu Adýyaman’a
Mecali kalmamýþtý hükmedemiyordu zamana
Yýrtýnýyordu, baðýrýyordu Antep Kalesi
Enkazdan yükseliyordu Þahin’in titrek sesi
Düz ovada çýrpýnýyordu Osmaniye
Çamur olmuþ, akýyordu derin vadiye
Çukurova’ya gömülmüþtü koca Adana
Ayakta duramýyordu binalarý yan yana
Halil Ýbrahim, Urfa’dan sesleniyordu
Bu tarihte gördüðüm en büyük afet diyordu
Diyarbakýr hapsolmuþtu tarihi bedenine
Bir not daha düþüyordu, acýlý tarihine
Bir acý haber de geliyordu Kilis’ten
Orda da oynamýþtý küre-i arz yerinden
Acýlar, feryatlar yükseliyordu ayyuka
Koca devlet yaþamaya çalýþýyordu düþe kalka
Yollar yarýk, daðlar çatlak, gök karanlýk
Ýlk kez bu kadar büyük þaþkýnlýk yaþýyordu insanlýk
Ülkenin nabzý bir olmuþ tek yürekte atýyordu
Tüm göz yaþlarý birleþip tarihine aðlýyordu
Seferber oluyordu çoluk çocuk, genç, ihtiyar
Ruhumuz enkazlarda gezer hep, diyar diyar
Ülkenin tüm insanlarý ayný derece depremzede
Hepsi ayný anda kalkacak kalmaz bu ulvi ruh yerde
Ey insan! gördün tüm acýlar, sevinçler bulaþýcý
Birlik, beraberliðimizdir asýl bize nefes açýcý
Tüm insanlar yaþasýnlar düzen içinde, kardeþçe
Böyle yaþamak için vicdan yeter sadece
Ya Rabbim bir daha gösterme böyle bir musibet
Tek dayanaðýmýz, tek yardýmcýmýz sensin elbet
09.02.2023-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.