TALAN EDER O PİÇLER
Mazlumun ocaðýna, ateþ düþmüþ yanýyor.
Yuvalarý yýkýlmýþ, bu soðukta donuyor.
Kardeþlik baðlarýyla, gönüller avunuyor.
Ekmeði dört katýna, çýkarmýþ o sivriçler.
Ocaklar yýkýlmýþken, talan ediyor piçler.
Ýnsanlarýn içine bir sürü soysuz dolmuþ.
Medeniyet ekþimiþ, rengi beyaz, light olmuþ.
Öz insan kýlýðýnda, sanki maymun yoðrulmuþ.
O maymun kafanýza, gökten insin çekiçler.
Bu millet kan aðlýyor, yaðma eder o piçler.
Külüne muhtaç idin, evleri yýkýlmadan.
Þimdi Firavun oldun, utanýp, sýkýlmadan.
Adýn ne melanetse, tüküreyim suratan.
Bu nasýl bir arsýzlýk, sýva tutmaz kerpiçler.
Ýnsanlýktan nasipsiz, kefin soyuyor piçler.
Ar damarlarý çatlak, aþaðýlýk ve rezil.
Lut kavmi gibi olmuþ, bencil ve hýrsýz nesil.
Harama el uzatan, beþ kuruþluk embesil.
Sorsan adamým diyor, bardaðýnda setliçler.
Hayvanlar masum billah, hýrsýz olmuþ o piçler.
Dadaþýmýn vicdaný, bu durumu kaldýrmaz.
Zalime zalimsin der, baþka söze aldýrmaz.
Haine boyun kýrýp, mazlumu utandýrmaz.
Teke yavrusu gibi, ot görmemiþ çebiçler.
Gündüz gözü sokakta, talandadýr o piçler.
11.02.2023 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.