Karanlığın Dehlizlerinde

Karanlýðýn dehlizlerinde
Kapý aralýðýndaki ýþýðý yoldaþ bilircesine geziniyorum
Ne ayaklarýmdaki terlik bana dur diyebiliyor
Ne de kulaðýmda yankýlanan son þarký

Üstelik kasvetinde eriyip bitmiþtim ben sevgilim...
Üstelik üst üste konulmuþken bütün resimler
Neden canice bakarsýn ki gözlerime
Ben deðil miydim ?
Gece yarýsý rüyalarýna giren
Ben deðil miydim ?
Hayallerine ortak olan...
Þimdi niye haince bakarsýn gözlerime
Þimdi niye inanmazsýn sözlerime

Bil ki kuþkonmaz kalbimde seni sevmiþtim sadece
Bil ki dudaklarým titrerken ismini sayýklamýþtým dün gece
Ama sen beni mecbur býrakýyorsun
Karanlýk dehlizlerde yok olup gitmeye

Sevgilim...
Ne çabuk düþürdün sen yapraðýný dalýmdan
Üstelik bize güz mevsimi uðramamýþken,
Hala beni sevdiðinide biliyorum
Beni sevdiðini soyleyemediðini de...

Geliþigüzel tutunmamýþtým ben sana
Ya da öylesine dokunmamýþtým kalbine
Sonunda yüreðine açýlacak her kapýdan geçmeye hazýrdým ben
Düþsem de aðlasam da umrumda olmazdý
Çünkü sen vardýn o yolun sonunda
Çünkü sen vardýn yüzümdeki her tebessümde...





Sosyal Medyada Paylaşın: