Bazen seni dûþünmekten O kadar yorgun düþüyorum ki. Seni nereye koyduðumu unutuyorum. Sonra bir telaþ sarýyor,elim ayaðým birbirine karýþýyor Aramaya çýkýyorum Dar sokaklar izbe kaldýrýmlar Daglara vuruyorum hüznümü Kardelen çýkmazý bir hüzün Sen/siz yaným buza kesiyor Uçan kuþlara Buluttaki yaðmura Sokaktaki boyacýya Uçurtmamdaki yelekene soruyorum Gelen gecen mevsimsel aþklar pusuda Ne kadar insan varsa soruyorum Bir gören yok Eyvah En son Son durak. Elim yüreðime dokunuyor birden Yüzümde acý bir gülümseme þimþek etkisi Seni Kalbimin en derininde buluyorum. Anladým anladým ardýndan Oysa ne kadarda sen/deymiþim...!
Emel Abokan 11/02/2014 23:33
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.