geniþledikçe evren
daralýyor içimiz
dilek tutmadýk diye mi küs durur
birbirine uzak yýldýzlar
her birine ayrý
rýhtým ister yalnýzlar
farklý acýlardan bakýyoruz belki ortak olduðumuz sýzýya
seninki kuyruktan
benimki o kuyruða
buyruk olmaktan belki
dedim ya
her þey iç içe
her þey zincirleme
gözlerimde ip atlýyor çocukluðun
sonra pedal çeviriyor aðýr çekim
büyüyorsun
masaldan hikayeye evrilen kitap gibi
bütün sayfalarýný çeviriyorum usulca
bir dolunay yudumlamak gibi göðsün
ýlýk yaz akþamýnda..