Hüzünlükent (Maraş)

Karardý yine yýldýzlar
Söndü güneþ
Annemin ak saçlarýnda.


Yerle yeksan oldu bir þehir
babamýn kýrýk mezar taþlarýnda.


Çocukluðum aðlýyor
Avutun!
Çook uzaktan baþlarýnda.


Çatladý gökyüzüm
Devrildi duvarlarým
Eridi yeminle kemiklerim
Ýnsanlarýn telaþýnda.


Ne olur bir ses verin
iyiyim deyin
Ýçim çýðlýk çýðlýða.


Yýkýldý hüzünlükent’im
Yok oldu maraþ ý’m
Benim gibi öksüz
Benim gibi yetim kaldý
Kara kaderli Elbistaným

Yüreðim
Ah körpe yüreðim paramparça
Düþtü yüzüm yere
Karýþtý göz yaþým sele
Daha da sormayýn ne olur
Ne oldu diye bana



Yalvarýyorum
Sesimi duyan herkese.
Ya birileri þu beynimi sustursun
Yahutta annemin yamacýnda uyutsun
Allah aþkýna
Allah aþkýna
(DAYANAMIYORUM)



#hüzünlükent

Kahramanmaraþ
Elbistan
Altý þubat




Sosyal Medyada Paylaşın: