Hayvanlar melekleþti;insanlar çok kalleþti. Ortalýk can pazarý;onlar hala dilleþti. Lan insansýn sen insan;hayvanda olamadýn. Enkazdan mal çaldýlar;bunlar iblisle eþ’ti.
Kim umarsa bir çýkar;insan kaný üstünden. Girsin enkaz altýna;dam kalkmasýn üstünden. Lan insansýn sen insan;insanca kalamadýn. Daha bir el atmadýn;kaç gün geçti üstünden.
Bedenler buz kesmiþken;üstünde yük tonlarca. Bu halk göðüs gerecek;pes edecek onlarca. Lan insansýn sen insan;cana can olamadýn. Ýhanet unutulmaz;yýl geçsede onlarca.
Felâketi fýrsata;çevirende namertir. O’na kukla olanda;tüm evrende namertir. Lan insansýn sen insan;namert’i yuhlamadýn. Namerten yol alanda;yol verende namertir.
Mustafa YILDIZTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa yıldıztekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.