YÜZYILIN FELÂKETİ
Yüreðimiz beton altýnda üþür
Bu depremler bizi yaktý kardeþim
Bakýn üstümüzde taþ toprak durur
Gözümüzde þimþek çaktý kardeþim
Ne üstte ne altta ne de baþtayýz
Altýmýzda üstümüzde, taþtayýz
Öyle þaþýrdýk ki ... Öyle boþtayýz
Sanki zaman terse aktý kardeþim
Ýlim bu depreme emsal yok dedi
Sanki canavarlar demiri yedi
Hiç görülmemiþ bir felaket idi
Dünya ibret ile baktý kardeþim
Acýmýz çok büyük anne evlat yok
Hainlere göre sanki devlet yok
Görüyorum ki bu iþte gaflet çok
Koca bina yere çöktü kardeþim
Ne çiçek, aðaç ne gül kaldý burda
Ne cadde ne saðlam yol kaldý burda
Cenaze tabutu çok boldu burda
Yerden bir felaket çýktý kardeþim
Yeryüzü bizleri altýna aldý
Durum çok acil iþ Allah’a kaldý
Mekan, saatlerce topraðýn altý
Yiyecek içecek yoktu kardeþim
Daha neler olur bilinmez yarýn
Enkazýn üstünde ibretle durun
Allah için bizi burdan kurtarýn
Bu deprem her yeri yýktý kardeþim
Deprem her þeyi yok etti kardeþim
Buralarda hayat bitti kardeþim...
Ali Aslan #Alice / Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.