Giderken Gördüm

Ýnsan sandýklarým insan deðilmiþ,
Dikine dikine giderken gördüm.
Merada otlarken keçi misali
Ekine ekine giderken gördüm.

Gönülleri haset, gözlerde perde,
Çakýlmýþ kalmýþlar konulan yerde.
Kuzuyu bilerek verip de kurda
Çekine çekine giderken gördüm.

Ýçlerinde insan olan da vardý,
Bazýsýnda semer, palan da vardý.
Urganlarý vardý, kolan da vardý.
Ikýna ýkýna giderken gördüm.

Kimi andýrýrdý, gülü, goncayý,
Kimi yaralardý atýp kancayý.
Kimi incitmezdi bir karýncayý
Sakýna sakýna giderken gördüm.

Ömrünü tüketti adam satmadý,
Kuþ tüyü yatakta bir gün yatmadý.
Emeksiz yemeðe kaþýk atmadý
Bakýna bakýna giderken gördüm.

Aslýný inkardan ar duyar kimi
Ýþine gelmezse, zor duyar kimi
’Kýrmýzý’ denilse ’mor’ duyar kimi
’Ak’ýna ’ak’ýna giderken gördüm.

Doðrusu kendine, yanlýþý sana,
Ýnadý inattýr nefsinden yana.
Ne desen kâr etmez, iþlemez ona
’Ok’una ’ok’una giderken gördüm.

Savaþta bir kartal, hazarda uysal,
Ararsan tarihte bulursun emsal
Vataný namustur, Bayraðý kutsal
Köküne köküne giderken gördüm.

05.02.2023/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: