Saydamsý kýrgýnlýk, çiçekler düþtü terazinin ucundan, Topraklarýndan acý yayýlýyor, topraklarýndan kuraklýk, Ne aþk ne sevgi ne þiir, Bir seviye daha atladým, Bir kapýyý daha kitledim, Tanrý görür, Tanrý bilir, Hanidir aheste aheste çýkan mazlumun ahý, Nerededir!? Garip kuþlarýn soylarý tükendi yuvasýzlýktan, Tertemiz yürekli insanlar sürüklendi, Yetimin yakarýþý mimlendi, Acizin masumiyeti kirlendi, Kimsesizlikle süslendi canavarlar, kimsesizden daha iyi, Tanrý görürdü Tanrý bilirdi, Bir basamak daha indim aþaðýya, Bir çukura daha itildim, Çiçekler, bostanlar bataklýk oldu, Þairin hisleri zayýflýk, Duygusuzluk dik duruþ, þan oldu, Tanrý görür Tanrý bilirdi, Aþýklar yine periþan oldu! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.