Umutlarým kül kül savrulurken Akþamüzeri þahikalardan esen bir rüzgarla Ayaklarýnýn dibine doðru Aðla artýk anla artýk sevgili Muhteva-i aþk ile kavrulurken Bu kalbe dardýr bu sine
Artýk Düþlerimde kan görüyorum sonra revan görüyorum Ýklimlerden aþýp dört nala yokluða at sürüyorum
Yokluðun aðrýdýr içimde, Bu gidiþten sonra nice yenilgiler tattým Kaderden payýmýza firkat düþünce Keder ile hem hal olurken gönül Merhem kar eylemez oldu sýzýma Nasihatleri bir kenara fýrlatýp attým Efsunlu þarkýlar dolandý sonra dudaklarýma
Artýk Yokluðunun karanlýklarýnda mum gibi eriyorum Ýsminin her harfinde pervane gibi can veriyorum
Malihülya dökülürken kirpiklerimden Bomboþ kalan avuçlarýma damla damla Sensizliðe avaz avaz seslenirken Derdest oldu bakýþlarým Yankýsýz bir ses, lal oldu dilim Hiç bilinmedik efsunlu bir makamla Yinede ardýn sýra þarkýlar þiirler mýrýldandým