Kendine varan yolda
Çýkmaz bir sokaktaydý
Kaldýrsaydý baþýný
Göðün mavisinde
Unuttuðu kuþlarý görecekti
Bakmak ve görmek arasýnda
Araftaydý gözleri
Kapatsa gözlerini
Kirpiklerine tutunacaktý gözlerim
Kapatmadý
Savurup
Saçlarýný gölgeme doladý
Asiydi ruhu rüzgarýnýn
Ayak ucumda uzanan gölgemi
Koparttý
Gölgesiz kaldý
Bedenim
Gölgesiz adýmlarla geçtim kýyýsýndan
O durdu
Kendi öyküsünün tutanaklarýnda
Çürürken bedeni
Gidemezdi
Uzak denizlerin rüzgarýnda savrulmaya
Ki;
Yüreði kendinden ötede firari....
Taylan...