Gönülden yorgun düþtük yorgun, Saðýmýz yalan, solumuz yalan, Dardayýz canlar dardayýz! Çýðlýklarýmýz arþa çýktý gurbet ellerde, Yüreðimiz taþ kesip sus pus oldu.. Yoksulluk elimizi kolumuzu baðladý, Düþünüp dururuz gece gündüz! Gönül zenginliðimiz yetim kaldý Kar etmez manevi yoksulluk karþýsýnda Ruhen yorgunluk gitmez baþtan! Eskiden gönül zenginiysen En büyük zengin sendin, Þimdiler de paran varsa En büyük zengin sensin.. Garibin ekmeði soðan, ekmekti, Soðan, ekmeðe de hasret kaldý gariban! Hayat pahalýlýðý aldý baþýný gidiyor, Analar babalar biçare boynu bükük, Çoluk çocuk periþan, aç sefil gezer, Gülen gözler aðlamaktan bitap düþtü Yürekten yorgunuz yýllar yorgun! Susuz kaldýk, kalýyoruz gurbet eller de Yüreðimiz ateþten gömlek, yüzümüz gülmez, Üç beþ kuruþa gönüller esir düþtü, Haykýrmak istese de haykýramaz, Garibanýn ekmeði aþý boþ vaatler oldu! Haydi canlar bir olalým diri olalým, Olan canlar olmayan canlarla paylaþsýn, bölüþsün Zaman birlik zamaný Gönüller düþmesin yorgun!
29.01.2023 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar CETIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.