Varlýðým parmaðýna,
‘Yüzük’ olmadý ama,
Dilerim ’küpe’ olsun,
Yokluðum kulaðýna.
Git ardýndan yýkýlmam,
Zamanla unuturum,
Yalan aþkýndan büyük,
Ýnan benim gururum.
Giden öyle sansa da,
Kalan her gün aðlamaz,
Radyoyu kapatsan da,
Þarkýlar yarým kalmaz.
Tercihin ayrýlmaksa,
El sallarým ardýndan,
Artýk sadece bir ‘el’
Olduðunu görürsün.
Ben bazýlarý gibi:
Gözyaþlarýmý silmem,
Hiç düþünmez harcarým,
Silerim aðlataný...
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.