sen ýþýklarý yaktýn sadece
bense varlýðýma delil aradýðým gölgemi gördüm
güneþimdin,
haliyle batmaya mahkumdun
batarken ardýnda, hayret
gölgemi uzatýyordun
bütün bunlarý kazandýðý son seçimi banka kazýyan bir belediyenin
kamuya tahsis ettiði o kadim! icraatýn üzerindeyken düþündüm
elimde ekmek arasý eminönü
karþýmda galata
laf salatasý kalsýn dedim
baþýmda dikilen iþportacýya
anlayacaðýn þehrinizdeydim dün
kalabalýðýnýza karýþtým
dolmuþunuza bindim
nereye diye sordu þoför
öndeki arabayý takip et dedim
aslýnda bir þeyleri yoluna koymak istiyordum hayatýnda
yolunda gitsin diye kendimi koyayým dedim en baþta
dolmuþa
metroya
geçiþ önceliði lütfeden kaldýrýmlara
parklarýnýzý gördüm
kucak kucaðaydý sevgililer
simitçiler
yara bantçýlar
tepeden týrnaða kendimi gördüm
tepeden týrnaða bir binanýn aynalý camýnda
ürktüm
herkes görecek diye eþkali
yabancý yazýyorken alnýmda
nihayet gün bitti
güneþ battý
gölgemi toplayýp döneyim dedim
ama o kadar uzamýþtý ki býraktým
köprü trafiði neymiþ
dönüþ yolunda anladým
dedim ya
bir þeyler yoluna girsin istemiþtim sadece
varlýðýma delil arar mýsýn bilemem
ardýmda kalan gölgelerde..