MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DAĞ GÜLÜM
Emel Abokan

DAĞ GÜLÜM



____DAÐ GÜLÜM _____

þizofrenik sancýlar vuruyor bu gece
açýlmayan kapýlarýn arkasýndan
kirli emeller þafak atýyor saflýðýna sevdalarýn
yorgunum çok yorgunum
takadým kalmadý yalnýzlýktan
ne bir dost nede delikanlý düþman kaldý yanýmda
paslý bir tren geçidi çiziyor umutlarýmý
ben gidiyorum
sen susuyorsun
ben susuyorum
sen gidiyorsun
neden dað gülüm neden
neden iki yüreði bir araya getiremiyoruzki
kirpiklerim ýslak elime deðiyor sensizliðin kor ateþi
yaylým ateþi var þizofren sancýlarýn döþüme
duman duman olmuþ baðrýmdaki ateþ
küllerim savruluyor gökyüzüne
bu gece daha bi aðýr hasretin yüreðime
kirpiklerim sicim sicim sýzlýyor gidiþine
yanaklarýmda dar aðaçlarý kuruluyor yarýnlarýma
önümü göremiyorum artýk
adýmlarým sensizliðin hasretine dayandý
ben gidiyorum sen susuyorsun
siliyorum dudaðýndaki yalaný
yalan yalaný doðurur
düþmeyesin suskunluðumun ayazýna
bir kapý kapandý bu gece
kirpiklerim hissetti yokluðunu
kokun sinmiþti yataðýma
bir nehir gibi akýp gittin
sol avcuma baktým sel vuruyor sensiziliðime
adaklar adamýþtým senli bir görümlük nefese
ama olmadý dað çiçeðim olmadý
ben sustum sen gittin
sen sustun ben öldüm yokluðuna
ne kadar þizofrenik sancý varsa bak yine vurdu gözlerime
acýyý seviyorum dedimse-de
bu kadarýna can/mý dayanýr dað gülüm
hadi çok uzatmayalým ayrýlýðý
bilirsin aþýklarýn gidiþi mum alevi gibidir
hani senin dediðin gibi
hatýrlýyormusun dað gülüm?
küçük bir ev iki çocuk isimleride hazýrdý
birisi senden birisi benden alacaktý adýný
bak hava soðudu yine içimde tiz bir sancý
sen iyimisin ?
uzaksýn bana biliyorum üþütmeyesin oralarda
sýký giyin
beni sorma buralar epey soðudu
tahta kulübemin camlarý üfürüyor senin hasretini içeri
eski kapýmýn küflenmiþ menteþeleri
iç çektiren bir gýcýrtýyla süslüyor geceyi
gelenim gidenim yok hasretinden baþka
of dað gülüm of
sýrtýmda aðýr bir ayrýlýk
dilimde sancýlý þizofrenik bir yara gibi sen
vedalara güneþ açmýyor artýk
hepsi çýkarcý dünyanýn ganimeti
paslý bir menteþe gibi sýkýþtý yüreðim
kirli dünyada yaþamaktan utanýyordum
sokaklar bom boþ
yorgunum dað gülüm çok yorgunum
önümü göremediðim uçurumlar diziliyor adýmlarým altýna
paslý bir tren gýcýrtýsý aldý yüreðimi peþine
ben sahipsiz þizofrenik bir deli gibi gülüyorum acýlara
ayrýlýðý bir gelin gibi süsleyip gidiyorum artýk
kirpiklerim sancýlý nehir gibi
cehennem dökülüyor avuçlarýma
anladým zorla güzellik olmaz
çirkin olmak vardý arkandan
kovsanda gitmemek vardý kapýndan
dibi çýkmýþ dünyada ölmek vardý ellerinden
anlaþýldý bu þiirin sonu gelmeyecek
cigaramda bitti zaten
yatmalý artýk sensizliðin koynuna
þizofrenik sancýlar vurmadan hayallerimi /
cüzzamlý yarýnlar sarmadan gecelerimi
unutma sözünü sakýn dað gülüm/
giderken iki elim kanda olsa gelirim demiþtin/ya
hadi bula ellerini döþümdeki sensizliðime
bu gece son defa gir rüyalarýma.!
Emel Abokan
27/01/2018
03:45
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.