rebiülevvel ayýnýn onu
cumartesi günü
Cenab-ý Hak tarafýndan cebrail (a.s.) geldi
resul-i kibriya’nýn hal ve hatýrýný sordu
ey ahmed
Yüce Allah, sana ikram olarak beni gönderdi
sana soracaðý þeyi
senden çok daha iyi bildiði halde sana
kendini nasýl buluyorsun diye soruyor
Rabb-i Rahimine kavuþmanýn hasretini
yüreðinde duyan
resul-i kibriya þu cevabý verdi
ey cebrail
kendimi baygýn ve sýkýntýlý bir halde görüyorum
pazartesi günü
rebiülevvel ayýnýn on ikisi
böyle bir pazartesi gününde
mübarek gözlerini dünyaya açmýþtý
bu günde resul-i kibriya’nýn (a.s.m.)
bir ara hastalýðý hafifleyip kendine geldi
yataðýndan kalktý
hazýrlýklarýný yaparak
mescid-i þerife teþrif etti
o sýrada ashab-ý kiram saf baðlayýp
hz. ebu bekir’in arkasýnda sabah namazýný kýlýyorlardý
kainatýn efendisi bu nurani manzarayý görmekle
son derece sevindi
kendileri de hz. ebu bekir’e uyarak
namazýný eda etti
resul-i kibriya’yý
aralarýnda mütebessim bir sima ile gören sahabiler
bütün bütün sýhhat buldu düþüncesiyle
son derece sevindiler.
namazýn edasýndan sonra
yine hücre-i saadetine döndü
yataklarýna yattýlar.
son gün, pazartesi
efendimiz (a.s.m.)’in mübarek dillerinden
þu cümleler dökülüyordu
ey kýzým fatýma
ey halam safiyye
Allah katýnda makbul olacak ameller iþleyiniz
bana güvenmeyiniz
çünkü ben,
sizi Allah’ýn gazabýndan kurtaramam.
rebiülevvel ayýnýn on ikisi
pazartesi günü
güneþ, batýya doðru kayýyordu
efendimizin mübarek baþlarý
hz. aiþe’nin kucaðýnda, göðsüne dayalý idi
artýk nefes alýp vermekte güçlük çekiyordu
dili Allah’ý zikretmekle meþguldü
Allah’ým
beni, refik-i a’lâ’ya ulaþtýr duasýný tekrarlýyordu
bu hazin manzara orada bulunan
hz. fatýma’nýn yüreðini adeta daðlýyordu
bir ara
vay… babamýn çektiði ýztýraba diyerek
gözlerinden yaþlar boþanmaya baþladý
resul-i kibriya
bugünden sonra baban
hiçbir zaman ýzdýrap çekmeyecek
kýzým
sakýn aðlama
ben vefat ettiðim zaman
inna lillahi ve inna ileyhi raciûn’ de
resul-i kibriya
bu fani dünyada artýk son dakikalarýný yaþýyordu
bu esnada, hz. cebrail
hz. azrail ile birlikte geldi
ölüm meleði azrail içeri girmek için izin ister dedi
resul-i kibriya müsaade edince
hz. azrail içeri girdi
efendimizin önünde oturdu
ya resalallah
Yüce Allah
senin her emrine itaat etmemi bana emretti
bunun üzerine hatemü’l-enbiya
ya azrail gel
memuriyetini yerine getir buyurdu
mübarek baþlarý hz. aiþe’nin kucaðýnda
göðsüne dayalý idi
yanýnda su kabý vardý
iki elini suya batýrýp ýslak ellerini
mübarek yüzlerine sürdü
mübarek dudaklarýndan
la ilahe illallah cümlesi döküldü
sonra ellerini yüzünden kaldýrdý
gözlerini evin tavanýna dikti
altmýþ üç yaþýnda iken
mübarek ruhu
refik-i ala’ya yükseldi.
hatemü’l-enbiya (a.s.m.)nýn
pak ruhlarý artýk
a’layý illiyyine
en yüksek makama yükselmiþti
ezvac-ý tahirat üzerine bir örtü örttüler
hane-i saadette
feryad ve figanýn yükseldiðini duyan ashab
kalblerinden vurulmuþa döndüler
sanki gök kubbe bir anda yýkýlmýþ gibiydi
herkesin nutku tutulmuþ
gözler damla damla
keder ve hüzün akýtýyordu
cesaret ve adalet timsali hz. ömer bile
kendisini bu dehþetli anýn tesirinden kurtaramadý
herkesten daha çok dehþete kapýlarak
þöyle baðýrdý
resulullah ölmemiþtir ve saðdýr
ona sadece hz. musa’ya arýz olan saika gibi
bir saika arýz olmuþtur
kim Muhammed öldü derse
onu kýlýcýmla iki parça ederim
hz. ebu bekir’e
yürekleri daðlayan haberi kendisine ulaþtýrdýlar
gönlünün bir parçasýnýn
adeta koptuðunu fark etti
süratle hane-i saadete girdi.
fahr-i kainatýn mübarek yüzlerini örten örtüyü kaldýrdý
yüzü tecessüm etmiþ bir nurdu
eðildi, tazim ve hürmetle
pak ve nurlu alýnlarýndan üç kere öptü
akan gözyaþlarý arasýnda
dilinden dökülen kelimeler þunlar oldu
ölümün de hayatýn gibi temiz ve latif
ya resulallah
sonra da ehl-i beyte teselli verdi
hz. ebu bekir
hane-i saadetten çýktýktan sonra
kim ki muhammed’e (a.s.m.) tapýyorsa
bilsin ki, muhammed (a.s.m.) ölmüþtür
kim ki Allah’a ibadet ve kulluk ediyorsa
bilsin ki, Allah Hayy’dýr, ölümsüzdür
sonra da þu ayet-i kerimeyi okudu
‘muhammed ancak bir peygamberdir
ondan önce de nice peygamberler gelip geçti
o ölür veya öldürülürse gerisin geri mi döneceksiniz
kim geri dönerse
Allah’a en küçük bir zarar vermiþ olmaz.
fakat þükredenlere Allah mükafatýný verecektir.’
daha sonra hz. ebu bekir
þu mealdeki ayet-i kerimeyi okudu
‘muhakkak ki sen de öleceksin
onlar da ölecekler.’
ashab-ý güzin artýk
kainatýn efendisinin
bu dünyadan göçmüþ olduðunu
anlayýp kabul ettikler
medine, medine olalý beri
kainatýn efendisinin kendisine teþrifi ile
duyduðu sevinç kadar hiçbir sevinç duymamýþtý
þimdi ise ayný medine
en büyük hüzün ve keder anýný yaþýyordu
adeta semalarýný hüzün
kederden bir kara bulut kaplamýþtý.
resul-i kibriya efendimizin vefatýyla
medine mateme bürünmüþtü
gözlerden gözyaþý
gönüllerden tahassür
keder ve elem akýyordu
resul-i ekrem efendimize halife olacak
bir devlet baþkanýnýn seçilmesi gerekliydi
derhal teþebbüse geçildi
o sýrada, bu yüksek makama
herkesten en layýk ve ehliyetli olan
sýddýk-ý ekber hz. ebu bekir’di
nebiy-yi muhterem
yar-ý garý hz. ebu bekir’i
ashabýnýn hepsinden üstün tutardý
hastalýðýnda da bunu göstermiþti
ebediyyet alemine göç etmesine üç gün kala
imamlýk vazifesini yine ona devretmiþ
islamýn temel þartlarýnýn en mühimi namazda
onu bütün Müslümanlarýn önüne geçirmiþti
pazartesi günü öðleden sonra
akþama kadar yapýlan
uzun konuþma, görüþme ve müzakerelerden sonra
hz. ebu bekir
hz. resulullahýn halifesi seçildi
ve ona biat edildi
rebiülevvel ayýnýn on üçü
salý günü.
hz. ebu bekir, mescid-i nebeviye geldi
minbere çýkýp oturdu
henüz konuþmaya baþlamadan önce
hz. ömer ayaða kalktý
Allah’a hamd ve þükürde bulunduktan sonra
müslümanlara
Allah, halifeliði sizin hayýrlýnýz
resulullahýn (a.s.m.) yar-ý garý olan zata nasip etti
kalkýnýz, ona biat ediniz
mescid-i þerifte bulunan müslümanlar kalkýp
hz. ebu bekir’e umumî biat yaptýlar
biat iþi bitince hz. ebu bekir
Allah’a hamd ve þükür ettikten sonra
þöyle konuþtu
ey insanlar
ben, üzerinize vali ve emir oldum
halbuki, sizin en hayýrlýnýz deðilim
eðer iyilik edersem bana yardým ediniz
fenalýk yaparsam bana doðru yolu gösteriniz
doðruluk emanettir
yalancýlýk hiyanettir
içinizdeki en zayýfýnýz
kendisinin hakkýný alýncaya kadar
yanýmda en güçlünüz olacaktýr
inþallah…
içinizde en güçlünüz de
üzerine geçirdiði hakký kendisinden alýncaya kadar
benim yanýmda en zayýfýnýz olacaktýr
ey insanlar
Allah yolunda cihadý terk etmeyin
bilin ki, cihadý terk eden kavim zelil olur
ben, Allah ve resulüne itaat ettikçe
siz de bana itaat ediniz
ben, Allah ve Resulüne asi olursam
sizin de bana itaatýnýz lazým gelmez
kendim ve sizin için
Allah’tan af ve maðfiret dilerim.
resul-i kibriya efendimizin
hücre-i saadetlerinde yýkama iþiyle meþgul olmak için
hz. ali, hz. abbas, fadl bin abbas
kusem bin abbas, üsame bin zeyd
peygamberimiz (s.a.v.)’in azatlýsý þükran bulunuyordu
yýkama iþini hz. ali yaptý
evs bin havli testi ile su taþýyor
hz. abbas ile üsame ve þükran,
peygamberimiz (s.a.v.)’in üzerine su döküyorlardý
hz. ali de eline sarmýþ olduðu bez ile
gömlek üzerinden oðuþturup
peygamberimiz (s.a.v.)’i yýkýyordu
mübarek cesetleri son derece temizdi
mis gibi kokuyordu
hücre-i saadetin içini
o ana kadar görülmemiþ bir güzel koku kaplamýþtý
hz. ali yýkarken,
anam babam sana feda olsun
hayatýnda da vefatýnda da temizsin, güzelsin
ya resulallah …diyordu
yýkama iþi bittikten sonra
hatemü’l-enbiya efendimiz
kefene sarýldý
hücre-i saadetinde sedirinin üzerine konuldu.
bundan sonra
hane-i saadetlerinin kapýsýný açtýlar
önce melekler, sonra erkekler
sonra kadýnlar, daha sonra da çocuklar
fahr-i alem efendimize karþý son vazifelerini
huþu ve hüzün içinde ifa ettiler
resul-i ekremin nereye defnedileceði hususu görüþüldü
hz. ebu bekir þöyle dedi
ben, resulullah’tan þu sözü iþitmiþtim
ve hala unutmadým .
Cenab-ý Hak, her peygamberin ruhunu
o peygamberin defnolunmak istediði yerde alýr
dolayýsýyla, resulullahý
istirahat döþeðinin bulunduðu yere defnetmeliyiz
teklif ashab-ý kiram tarafýndan benimsendi
böylece resul-i kibriya efendimiz
hz. aiþe’nin evinde
yattýðý döþeðin altýnýn kabir olarak kazýlmasý kararlaþtýrýldý
sonra döþek kaldýrýlarak
altý lahd tarzýnda kazýldý.
resul-i kibriya henüz defnedilmemiþti
bu sýrada hz. bilal
hüzün ve hasret akýtan yanýk sesiyle
ezan okudu.
eþhedü enne muhammede’r-resulullah
dediði zaman
ashab-ý kiram hüngür hüngür aðlamaya baþladý
mescid-i nebevi
aðlama sesleriyle çalkalandý
bu, hz. bilal’in son ezaný oldu
resul-i kibriya defnedildikten sonra
artýk ezan okumadý
çarþamba gecesinin geç vakitleri idi
nihayet, gönül ve gözyaþlarý arasýnda
server-i kainatýn mübarek na’þýný
kabrine tevdi ettiler
Allah’ým
bizi dünyada resulünün sünnetinden ayýrma
ahrette þefaatýndan mahrum kýlma
amin... amin... amin...
redfer