Ruhumun ağırlığı
Nedir bu hallerimiz, dostlar?..
Oysa, insanýz biz.
Mitoz bölündünüz, sonra bir hücre oldunuz,
Ýnsandan insan olup dünyaya geldiniz diye,
Ögrettiler okulda bizlere.
Karyokinez belirtiler var, ne yazýk ki üzerimizde.
Kötülük sanki tüm hücrelerimizde.
Kötülük sanki tüm benliðimize hükmediyor.
Ýnsanlýk acaba huy mu deðiþtiriyor?
Kaplumbaða hazretlerinin sýrtýna yüklenmiþ,
Tüm kainatýn yükü mü;
Yoksa insanoðlunun omuzlarýna yüklenmiþ,
Tüy gibi hafif diye masallaþtýrýlan,
Ruhunun yükü mü?..
Hangisi daha aðýr dostlar?
Söyleyin bana, hangisi daha aðýr?
En kutsal, en terbiye edici hayat öðretmenim;
Göze görünmeyen yüklerin,
Göze görünen yüklerden,
Daha aðýr olduðunu öðretti bana.
Kuþ tüyü gibi hafif denilen ruhumun aðýrlýðý
Bin tonmuþ gibi omuzlarýmda.
Cahit Fýkýrkoca
24.01.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.