Elliyedinci basamaða adým attým Rahmana kavuþup Kendi için zamaný durduðunda Abim Biliyor musun gülüm Henüz kýrk ikisindeydi Þu anda ben Abim ’den On beþ yaþ daha büyüðüm Sakýn ha, hiç olur mu deme Zaman, yaþayan için Çalýþýr be gülüm.
Zamaný durduran tek þey Ölümdür gülüm Zulüm de bile Bilmese de geçmek Zaman yine usulca yürür Zulümdeyiz be gülüm Zaman durmuyor Bir nehir gibi Aðýr aðýr akýp gidiyor Zulmün karanlýk zindanýnda Ölmez de kalýrsak seneye Elli sekizinci basamaðý çýkacaðým.
Bu kötülüðün hakimiyetinde Yaþ basamaklarýný sayma halimiz Ya ölüm kapýyý çalýnca Ya da zulüm sevgiye evrilince Biter be gülüm. Velhasýlý kelâm gülüm; ya sadece Zalim zamaný durduracaðýz ölüp Ya da ebedi sýrra eriþeceðiz sevip.
Cahit Fýkýrkoca 03.01.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
cfikirkoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.