YALNIZLIK
Gün geceye döndü.
Aydýnlýk uzak,
aydýnlýk bize karanlýk sevdiðim!
Yalnýzlýk sabaha kadar.
Yalnýzlýk sefalet!
Yalnýzlýk soðuk!
Kudurtur denizde dalgalarý yalnýzlýk!
Yalnýzlýk;
baþýmýzda gezdirir kara bulutlarý.
Gümbür gümbür gürler gökyüzü!
Ardý ardýna çakar þimþekler!
Ve sýð i mgelerimde sen,
düþümde,
zahirim,
kýblegâhým,
mabedin sen;
usandýrma secde etmekten dergahýna!
Bir duaya muhtaç etme kendini.
N’olursun gel artýk!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.