yeþilî mevsimlerin,
kýr saçlý topraðý;
göz yaþýndan olur mu tohum? ,
aðýt ekilen gökyüzü;
bir kez de ben gibi yaðar mýsýn,
þehrimin kurak sevdasýna,
aþk ile sýrýl sýklam...
yeniden doðmalýyým;
aðaç kovuðundan,
ruhsuz ve bedensiz,
yaralarým zamansýz kabuk tutmalý,
rüzgar örtmeliyim üstüme;,
çýplak dallarýmýn;
yapraklarýný sarmalýyým,
tenimin kundaðýna,
döngünün kendisiyim,
ben bu mevsim son bahar,
siyah umutlar,
dibini boylar, gece renkli denizin,
rüzgar diner, üstü açýlýr bütün düþlerin,
gün doðdu doðacak,
önce gölgem yanacak güneþe yakýn,
sonra yaprak dökecek
dalýmda takvim,
ben, ben gibi;
son kez ayakta öleceðim...
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.