Zamanın Neresindeyim

yaþamýn ince kýyýsýna kurulmuþ
yeni iremler diziliyor boy boy
baðlarý sarýyor düþ yolumu
neresinde dursam
gölgen yüklü bir kervan geçiyor
derinlikli bir hal var esrarlý menzilde
belki de bir çizgi romandayým
bilmiyorum
zamanýn neresindeyim

topraðý delen gözlerim kararýyor
sanki zamanýn tam dibindeyim
revaklardan gölgesiz geçip gidiyorum
varla yok arasý
tutamadýðým bir kaç damla yaþ
buz gibi kayýyor
kavuþuyor gül dibinde perisine
bilmiyorum
zamanýn neresindeyim

ortalýk karýþýk baðlarýnda iremin
hiddet yüklü yaðmur tufan gibi
içinden geçenlere ve de ateþe
var gücü ile saldýrýyor
zebun býrakýyor
yarýyor dik baþýný alevin
günahlar daðýlýyor, sönüyor
susamýyor artýk eskisi gibi
bilmiyorum
zamanýn neresindeyim

zamanýn kucaðýndayým belki de
kaç kez aldatýyor
kaç kez sýnýyor zaman beni
daðýtýyor dizkapaklarýmý yokluðunda
cümlelerim noktasýz, baþýboþ uzuyor
ahu zarým
bilmiyorum
zamanýn neresindeyim

pürüzsüz bir vicdanla yürüdüðüm
kývrýmlý yollarýnda zaman yordu beni
tersi yüz etmek
ben’i sen etmek
bir bilinmez denklem lakin
biliyorum artýk
aþkýn maþukuna vardýðý andayým

Vildan Poyraz Coþkun
15.01.2023
Sosyal Medyada Paylaşın: