gök bazen uzak bazen göz göze kapýsý açýk uçsuz derinlik sus desem de zihnime dudaða yerleþenler dökülüyor kirpik ucunda bekleþenler buluþuyor ýslak hece taþlarýyla
su damlacýklarýn içinde elbet ki kýrýklýklar yanlýþ meþguliyetler olasý eskiyen acý bir sýzý var
velev ki sökülsün lisanýmýz sökülsün ki boþ kaldýrýmlara bin þiir býrakalým
olsa da bol telaþ, bilindik hüzün güzü bir baþka severim patikada deli bir rüzgar daim kuytuda hüzün kokan öpüþmeler yamaçta ise daðýlan karýnca sürüleri yaþama tutunmaya çalýþan çýðlýksýz, üryan karýncalar
yalnýz deðilim rüzgarda tutunduðum yabani sedir aðaçlarý içimin her yanýnda öyle bir yerde duruyor ki aþk içim sýra
Vildan Poyraz Coþkun 01.06.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vildan Poyraz Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.