İNSANOĞLU

Küçük menfaatleri kâr sayardým
Herkesi saf görüp faydalanýrdým
Küçücük yavruna haram kazandýn
Ýnsanoðlu nereye gidersin böyle

Yetim, yoksul hakký demeden yiyen
Kötülüðü bilen iyilik bilmeyen
Servetini günden güne büyüten
Ýnsanoðlu nereye gidersin böyle

Aðlanacak haline gülersin
Sanki dünyada ebedisin
Ölüm gelince kapýna bir gün
Ne yaptým deyip te dönmeyeceksin

O gözlerine toprak dolacak
Servetin senden ayrý kalacak
Kefenin yanýnda kârýn olacak
Ýnsanoðlu nereye gidersin böyle

Bakacaksýn bedenin cansýz yatýyor
Sevenlerin nara çýðlýk atýyor
Hoca gelmiþ bedenini yýkýyor
Ýnsanoðlu nereye gidersin böyle

Kefeni giyipte girince kabre
Eyvah! diye baþýný vuracaksýn kabre
Amel defterin açýlýnca o an
Düþüneceksin nereden nereye.

Yücel BAÞYÝÐÝT
Sosyal Medyada Paylaşın: