ANNEM

Dünyaya gözümü açtýðýmda,
Ýlk gördüðüm gülen insan,
Ýlk gördüðüm güzel insan,
Beni sütüyle besleyen,
Giymeyip, giydiren,
Yemeyip, yediren,
Ýçmeyip, içiren,
Hayatýmý borçlandýðým,
Üzerimde büyük hakký olan,
Hep arkamdan koþturan,
Caným annem,
Seni ne kadar çok sevsem,
Yerlere koymayýpta,
Baþýmýn üstünde gezdirsem,
Hakkýný ödemek istesem, ödeyemem,
Senin bana yaptýklarýnýn yanýnda,
Benim yaptýklarým hiç kalýr,
Caným annem,
Hatýrlýyormusun seni dinlemediðimi,
Saygýsýzlýk ettiðimi,
Sen iyiliðimi düþünürken,
Benim seni kýrarak, yanlýþ anladýðýmý,
Bununla kalmayýp, seni azarladýðýmý,
Ama þimdi piþmaným diyorum,
Ama genç de, ama arkadaþ kurbaný de,
Benim zavallý halime,
Ve sen bana affettim diyorsun,
Demek ki anneler, babalar hep affediyor,
Þimdi benimde çocuklarým var,
Ben de onlara kýyamýyorum,
Evlat sevgisini, iyiyi, doðruyu,
Çocuk kýymetini anladým þimdi,
Anne kýymetini anladým þimdi,
Çok geç olsa da.




YÜCEL BAÞYÝÐÝT
Sosyal Medyada Paylaşın: