Meyve ağacı

Geceler uzadý günler kýsaldý
Tohumu topraða düþtü çürüdü
Dallarý meyvesiz yapraksýz kaldý
Bedeni muzdarip dallar kurudu

Zemheriye karþý sessiz sedasýz
Mukavemet için zýrhe büründü
Bekledi baharý dertsiz belasýz
Devrilmemek için çokta yoruldu

Cemreler topraða düþtüðü andan
Çürümüþ tohumda hayat göründü
Baharýn sunduðu tap taze candan;
Yeniden dirilip kalktý yürüdü

Ey Mustafaoðlu düþünsen biraz
Ýnsan öz vatandan neden sürüldü
Senden deðerli mi bir avuç kiraz;
Seni yiyen toprak onu korudu ?

Topraða düþeni zannetme ölü
Baðrýna gireni er geç doðurdu

Mustafaoðlu ilyas

Okuyup yorum ve eleþtiri yazan tüm dost ve forumdaþlara, saygýlarýmý
býrakýyorum


Sosyal Medyada Paylaşın: