Ellerime sessizlik vuruldu bu þehirde, ses diye
Dönüþüm kardý buzdu, sevdim deðiþimde
Çýkardým tüm sevmelerimi sen gör diye
Yinede sevemedim Ankara’yý sen olsan bile
Direniþ gösteremedim su/suz halime
Týrnakladýðým her toprak, gürledi yüzüme
Onca barajlar yýkýldý da bu gönlümde
Yinede sevemedim Ankara’yý sen olsan bile
Ankara, sevdirmedi bana kendini
Ankara, söyletmedi bana kendini
Ankara, sevdiðimi sandý o gibi
Ankara, faniydi ben gibi.
Ünal
07.09.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.