KOŞMA (KÜL OLUR)

Yârin yüzü bana bir kez gülerse,
Gülüþü sahrama esen yel olur.
Her geçen gün benden uzak kalýrsa,
Akar gözüm yaþý, durmaz, göl olur.

Bir türlü görmedim baharý, yazý,
Yâri görmek için ettim niyazý,
Dilinde türküler, elinde sazý,
Sözleri aðzýmda þeker, bal olur.

Ömrüm yârin nazýn çekmekle geçer,
Gözleri etrafa ýþýklar saçar,
Yaklaþtýkça ona, o benden kaçar,
Gider baþkasýna, gayrý el olur.

Gidenin ardýndan aðýt yakýlýr,
Aðardý saçlarým, tel tel dökülür,
Gül bahçesi viran olur, yýkýlýr,
Bülbül susar, gönül susar, lâl olur.

Gönül ayrýlýða dayanmaz gayrý,
Bu derin rüyadan uyanmaz gayrý,
Söylenen yalana inanmaz gayrý,
Bundan böyle daðlar bana yol olur.

Hezârî der gönül kahýr çekmesin,
Kimsenin gözünden yaþlar akmasýn,
Aþýklarý aþkýn nârý yakmasýn,
Aslý ile Kerem yanar, kül olur.

Sosyal Medyada Paylaşın: