GÖNÜL AYAZIM

Baþýmda bir ateþ umudum üþür,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.
Gel yürek aðrýmý þu benden düþür,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.

Yar eliyle yandým bir volkan oldum,
Uçuruma düþtüm bir sarkan oldum,
Rotasýz tekneye bir yelken oldum,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.

Bilmem ki nereye gider bu yollar?
Yürürken yorulur elbette kullar,
Bu sevda sürükler hep beni sollar,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.

Hasreti pazarda dara çekseler,
Cümle âlem güzel olmuþ deseler,
Pay edip daðýlsa tümden hisseler,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.

Özbekoðlu sen de düþtün bir dara,
Açýlmýþ içinde kurþunsuz yara,
Ýnsaný düþürür sönmez bir hara,
Uslanýp dinmiyor gönül ayazým.

19.01.2023 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK

Yayýnlandýðý yerler:
medyaermenek.blogspot.com/
www.edebiyatdefteri.com/siir/1470210/gonul-ayazim.html
blog.edebiyatdefteri.com/dali1/siir/1470210-gonul-ayazim/
www.edebiyatevi.com/yazi/269374_gonul-ayazim.html
1000kitap.com/gonderi/193371733?oku=1


Sosyal Medyada Paylaşın: