VEDA BUSESİ

VEDA BUSESÝ

Bir eylül akþamýydý
Sararmýþ yaprak misali gölgeme küsüþüm.
Düþlerime indiðinde gecenin zifri
Ben yine sana yandým gülüm.
Zemheri sýcaklýðýydý sanki avuçlarýma düþen tomurcuklar.
Ten yanýðý kokusunda bir AÞK sararda geceyi
Ben biterim dertlerimin gölgesinde .
Hüzün çýkmazlarýna sardýðým tüm serzeniþlerim..
Yakamozlarýn böðründe ölüm tutsaðý ..
En afilli acýlarý demledim yine katran karasý gözlerinde..
Un ufak hayallerin AÞK çýkmazýnda ..
Olmazsa olmazlar gün batýmýnýn ardýnda ..
Cenabet gecenin doðumunda ..
Demir parangalarýn sýcaklýðýnda yalnýz yataðým..
Her karýþýnda kokunla avunurken ben bitttim.
Ey uðruna ömür adadýðým ..
Ey yoluna yüreðimi kurban ettiðim yar..
Sessiz çýðlýklarýn incinmesiz deryasýna dökülüyorum ..
Gel ne olur dokun yalnýzlýðýma ,
Dokun arta kalan tecavüz batýðý hayallerime ..
Arþýnlayalým yine ömür törpüsü sevdanýn yollarýný ..
Dokunamadýðým ellerini ver þimdi bana .
Gözlerime in sessizce ..
AÞK olsun hayat enlerin gölgesinde..
Yine çocuklaþalým salýncaðýn koynunda ..
Ben ölüyorum gülüm ,,,
Ýlmek ilmek döküldü yine avuçlarýma gelecek ,
Sessiz ..
Sensiz ..
Haydi son kez dokun tenime .
Sým sýcak bir veda busesi olsun hayat

Þiir: Emel Abokan
01/06/2013 00:32
Sosyal Medyada Paylaşın: