Kýsacýk bir an’a dünyalarýmý sýðdýrdýk biz güne telaþlanmak, zamana hayýflanmak sýrça yüreðine yürürken bulmak seni bulup sarýlmak ki onca kendime tembihim boþa gidiþi olsun yürek bu söz dinlemez ki vurulmuþken mavine yeþiline kýsa bir patika yolda eþlik ediyor adýmlarýmýz nasýl ýþýl ýþýldý o yol bilemezsin pusu yok, aðýt yok, mutluluk vardý ve birde senli güneþ iþte orda astým ruhumu güneþine
mabedimizin yüreðinde salaþ bir terasýn çatý katýnda nede güzeldi cümlelerimiz mýsra mýsra biz dökülüyordu an’a bu þehir sen koktu bu ten sen oldu aþk oldu çocuk, yüreðimizden avuçlarýmýza aþk doðdu ezberlediðim bir ses deðildi sesin ezbere okuduðum bir þiir deðildi gözlerin içine dalýp çýkamadýðým ve renkler sevdiðim, hepsi bize rüzgar oldu biz oldu zaman...🍃
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.