Benim Şehrimde Yağmur Göğe Doğru Akar
Leyla Bay
Benim Şehrimde Yağmur Göğe Doğru Akar
Sizin asfaltýnýz...caddeleriniz... sokaklarýnýz...
Sizin yeriniz... göðünüz konuþabilir...Ama benim asfaltým yaralý...caddelerim yamalý...
Ben sesini kaybetmiþ bir þehrin kadýnýyým...
Benim þehrimde yaðmur göðe doðru akar ...
Gökkuþaðý ellerini uzatýr semaya...
Kaleminden kan damlayan þairlerin sevdalarý...
Yerden.. göðe kan yaðdýrýr...
Sizin ormanlarýnýz...denizleriniz konuþabilir...Ama benim ormanlarým yanmýþ...denizlerim kurumuþ...
Ben sesini kaybetmiþ bir þehrin kadýnýyým...
Benim þehrimde aðaçlar göðe ekilir...
Benim þehrimin dalgalarý göðe yükselir...
Yakamozlar uzanýr semaya...
Kalbinden vurulmuþ þairlerin aþklarý...
Yerden göðe can yaðdýrýr ...
Sizin çayýnýz... kahveniz... konuþabilir...
Ama benim çayým þekersiz...kahvem telvesiz...
Ben sesini kaybetmiþ bir þehrin kadýnýyým...
Benim þehrimde bardaklar semada dolar...
Bardak bardak semada içilir...
Alacakaranlýkta semaya...yorgun dumanlar yükselir...
Kelamýndan vurulmuþ þairlerin mýsrasý...
Yerden göðe þan yaðdýrýr...📌
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.