Bir Garip Züleyha

Kör kuyularda Yusuf’u arayan
Bir garip Züleyha’yým ben.
Dilimde hüzzam makamý bir þarký ile yol alýrken
Yarýnlara geçit vermeyen dehlizlerde
Ne gökyüzünde ki ay yoldaþým olur
Nede þimal bir çýkar yol gösterir.
Baþý sonu belli deðil düþtüðüm girdaplarýn.

Sam yelleri kavururken gün yanýðý tenimi
Kýzgýn çöllerde yol alýr
Her gördüðüm vahaya yâr diyerek koþarým
Gün aþýp giderken
Kara duvaklý gecenin koynuna
Titrek kandilin ýþýðý altýnda
Gönlüme bir avuntu ararým.

Bin bir gece masallarýndan yola çýkar
Olmayacak düþler,
Pembe hayaller kurarým
Yâr peri padiþahýnýn oðlu
Ben ise öksüz yetim küçük kýz.
Oysa bilirim ;
//Ben imkansýz aþklar için yaratýlmýþým//
Yine de umuda gebedir yarýnlarým

Gün gelir yanýlýr
Gün gelir aldanýrým
Gözyaþlarýmýn tuzu gizlenirken yanaklarýmda ki gamzelerime
Bilirim gönlümü avutmaz
Ancak elleri kandýrýr
Günah olduðunu bile bile söylediðim kuyruklu yalanlarým
Görenler zannedecek ki yýkýlmaz koca bir daðým
Oysa ben;
Bir yudum sevgiye susamýþ
// gölgesi büyük kendisi küçük bir kadýným//

Sevdim,
Sevildim desem de
Bilirim havlimi
Vefasýzlar yurdunda dile düþmüþtür sevdalarým.
Yinede vaz geçmem sevdamdan
Kör kuyularda Yusuf’u arayan
Bir garip Züleyha’yým ben
Varsýn Kýzgýn çöl gecelerinde hüküm giysin yalnýzlýðým.




Sosyal Medyada Paylaşın: