Ezel ile ebed neyse Sen ile ben oyuz iþte! Ne kadar tezat varsa dillerde O kadar yakýþýyoruz birbirimize… Ve bilmiyoruz hala Birimizin diðerine ülfetinin Yalnýzca sözlüklerde olduðunu… Ayrýlýklarý hep yadsýyoruz Geride kalan mesut sanýyoruz kendisiyle Bir býçak düþüyor hayatýmýza, Ayrýlýklara kanýyoruz! Damla damla , vurulur gibi, Kaçýrýyoruz aðzýmýzdan karasevdayý. O sevdanýn ezeli insan aklýnýn ahiri olmuþ oysa Göremiyoruz Ve göremedikçe taptýðýmýz þeyin riyasýný Aþk sanýp yalaný, Yüz yýlardýr kendimize Dar ediyoruz dünyayý…
12 aðustos 2004 Kurtköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
SiiroluryokluguN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.