Bu gece... Kapattým gönül kapýmý sonsuza dek. Evrende yer kaplamýyor artýk cismim. Ve ben artýk kimsesizim. Bedenim bir buz kütlesi Himalayada. Ateþe verdim tutuþmadý. Dokun istedim, vazgeçtim. ..Olmadý... Enginlerden uçan bir turna gibi süzülüverdin oracýktan... Yanýbaþýmdan. Dahasý var. O konulara hiç girmeyelim. Ahh yar! Aðyar!Nasýl desem? Anýsý var.
Beni yapayalnýz býrakýþýn sefalet sokaðýnda. An be an aklýmda. BIR kýrýk hüzzam bestesi çalýyordu Maksim Gazinoda. Sakilerde mutsuzdu hissediyordum. "Bencileyin derdin mi var" diyordu içerideki ses. Dertliyim be kardeþ,dertli baksana herkes.
Yokluðunda ben hep o dar sokaktan geçtim. Kendime her defasýnda bir nefeslik ömürler biçtim. Görmez misin heyhat! Kýzýlca kýyamet ruhumda izlerin. Kaç kez öldüm! Kaç dirildim.. Kendimden geçtim.. Seni bir kelebeðin son aný kadar sevdim. Nefes nefese... Amaaa... Sen bensiz olmayý seçtin!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikrim Derya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.