Alnýndan öperek uðurlarsýn bazen , sol güzünden ,sað gözüne emanet edemediðini.. iki dudak arasýdýr ölüm sensizliði...! olur ya : ya ölüm vurursa düþlerinin kýyýlarýna... çalmadan kapýný güneþi eksik sabahlar... gitmeyi ertele düþlerimden, belkide yeniden doðar , aþk dediðin mutluluk sabah çayýna. kýrýntýsý acýtýr sol yanýný . tüm baharlarý hazandýr gidiþlerin.. kalýþlarýn yalnýzlýðý gibi. hadi ...... þimdi sýkýyorsa aðart , gün ortasý geceye dönen düþlerimi. zifrine doðurmadan yalnýzlýðýn kýymet bilmezini .. ben geceyi sevmeden amâ düþlerimde . ben ölümü sevmeden sensizliðin kollarýnda. birazda ben ol emi.!
Emel Abokan 11/01/2015 21:56
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.