AĞAMIN KOL DÜĞMELERİ
Nereden buldu ellerim, yaþlandý hemen gözlerim
Yanýk bir türkü çýnlattý, Aðamýn kol düðmeleri
Figan yüklü dillerimden, daðlandý birden közlerim
Eski bir þarký dinletti, Aðamýn kol düðmeleri
Boðuldum bugün durmadan, hâtýrâlar denizinde
Yanýyordum acýlarla, ateþler vardý sözümde
Mâzim, açýnca perdemi, derman kalmadý dizimde
Kýrýk bir naðme inletti, Aðamýn kol düðmeleri
Öylesine yarýldým ben, elimdekini görünce
Büzüldüm iyice bugün, geçmiþi bir an örünce
Bu hediyeyi hasretle, gözyaþlarýmla dürünce
Eski bir sýzý anlattý, Aðamýn kol düðmeleri
Aðamý þimdi anarken, hasretleri karýyorum
Kýrýlan hülyalarýmla, artýk yaþlar sarýyorum
Onu her yerde inanýn, daha fazla arýyorum
Dermanlarýmý sonlattý, Aðamýn kol düðmeleri
NOT:
Deðerli Gönül Dostlarým,
Yukarýda yazdýðým þiirin hikayesini sizlerle paylaþmak istediðim için açýklama yapmak gereðini duydum.
6 Eylül 2008 Cumartesi günü öðleden sonra ( Yani bugün ) Eþim temizlik yaparken, bana manevi deðeri son derece büyük, ölen aðabeyimin yüksek okulu giriþimde hediye ettiði kol düðmelerini gördüm. Ýçim birdenbire ürperdi. Gözlerimden yaþlar boþanmaya baþladý.
Bundan tam 32 yýl öncesine gittim. O gün ilginçtir, aðabeyim memuriyete baþlamýþ, ben de yüksek okula kaydýmý yaptýrmýþtým. Birbirimize karþýlýklý kol düðmeleri hediye etmiþtik. Ve bana, hediyesini verirken þöyle demiþti:
“ Ömer, inþallah emekliye ayrýldýðýnda da sana bundan daha güzel bir kol düðmesi hediye ederim. “
Evet dostlar,
Aðabeyim 1999 yýlýnda emekliye ayrýldýðýnda kendisine yeni bir kol düðmesi almýþtým ama o bana alamamýþtý. Çünkü ben, emekliye ayrýlmazdan altý ay önce Hakk’ýn rahmetine kavuþmuþtu. Son sözü þu olmuþtu kýzýna: “ Arzu ( kýzýnýn adý ) amcana emekliye ayrýldýðýnda bir kol düðmesi al, vasiyetim olsun. “
Ýþte bugünkü kol düðmeleri, yeðenimin aldýðý kol düðmeleriydi, yanýnda da Aðabeyimin aldýðý kol düðmeleri vardý.
Kabrinde rahat uyu Aðam. Mekanýn cennetin olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.