VUSLATIN COŞKUSU

Mavinin en hasý gözünde parlar,
Görenler gökyüzü yere inmiþ der.
Gün ýþýðý saçý,fecirde yanar,
Bir bahar bahçesi sunar gönlüme.


Þarkýlar dinlerken baþý göðsümde,
Sýmsýcak nefesi mutlu yüzümde,
Iþýltýlar saçan gözü gözümde,
Sanki Samanyolu iner gönlüme.


Saçýnýn kokusu nefesim olur,
Itýrlý kokuyu nefesim solur,
Zevkin kucaðýnda,gönlüm mest olur,
Misk-i amber gibi,siner gönlüme.


Zemheriye döner,gecem görmesem,
Gönlünde yerim var,onu bilmesem,
Zihnimden firâký atýp silmesem,
Bir figân’da bülbül,tüner gönlüme.


Þebnemler pýrýldar mahsun gözünde,
Mutluluk týnýsý,dilde sözünde,
Doyumsuz baharlar ýþýr yüzünde,
Cemre’ler peþ peþe düþer gönlüme.


Yârin içli sesi,ruha haz verir,
Onunla zamanlar,cana can verir,
Gül-zar’da güllerim goncalar verir,
Vuslatýn coþkusu dolar gönlüme.


Tuðal KÖSEMEN
09.Ocak.2023

Gönül dostu katkýlarý ; Teþekkürlerimle.

Gözünün gölgesi,düþer gönüle,
Mest ola o bülbül,sarý bir güle,
Sevgi,muhabbetle,çekilmiþ çile,
Maþukumun aþký akar gönlüme.
. . . .Nurettin GÜLBEY

Mah yüzüne düþmüþ sabah güneþi,
Aradým dünyada yok daha eþi,
Kaderimin hüznü,gönlüm ateþi,
Vuslatýn coþkusu,coþar gönlümde.
. . . .Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın: