Adabý muaþeret, çok deðerli bir meta
Kýymetini bilmedik, yazýmýz oldu þita.
Büyük, küçük arasý, kalmadý edep adap
Çekildi bir kenara, evlada küstü ata.
Dede, nene torundan, uzakta fersah-fersah
Sanki aralarýna, sýkýþmýþ birkaç kýta.
Dayý, teyze, amca ve halalar yok hükmünde
Kardeþler birbirine, fütursuz koyar posta.
Kimse kimseye zerre, güven telkin etmiyor
Dostluk yok, menfaat var! Ruhlar gönüller hasta.
Komþu komþularýnýn, külüne muhtaç derdik
Selam vermemiz oldu, nerdeyse büyük hata.
Ayný dava içinde, davalý bütün herkes
Tuzak kuran kurana, ellerde yemli olta!
Eþitlik öne çýktý, adalet katledildi
Gücü-gücü yetenden, aþýrdý, kaptý pasta.
Herkes kendisi has kul, diðerler hep kusurlu
Menfaatlere göre, tutulur oldu çýta.
Az bir topluluk kaldý, hatýrlarý sayýlan
Dünya sona dayandý, hýzlý atýyor volta.
Salih Yýldýz…08.01.2023
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.