Dikmiþ gözlerini yýkýntýlara, Ýçine bakar durur bir adam. Bulutlar misali dolu gözleri, Çocukluðunu, gençliðini arar. Yýkýntýlar arasýnda kalmýþ gibi.
Ne unutulmaz anlarý oldu, Baktýðý o yýkýntýlar içinde, Ýlk aþký mý tatmadý, En güzel günlerinin birinde, Kim bilir ne oyunlarý kaldý.
Anladý ki durmak bilmedi, Acýlarýný gömdüðü zaman, Ýlk öpüþmesini hatýrladý, gülümsedi, Yýkýntýlarda geçmiþi arayan adam. Yaðmaya hazýrdý gözleri.
Çoluk çocuk kalmadý yanýnda, Anne, baba topraða karýþtý. Ýçi aðlarken yalnýzlýðýna kan, Ayrýlýk vakti gelip çattý. Ýçinde yol aldý, yýkýntýlar arasýndan.
Yalnýz geliyoruz dünyaya, Kimi zaman kalabalýðýz. Sevmelerden geriye kalan, Yaþlýlýðýmýzda yalnýzlýðýmýz. Her þeyi kabullendi adam.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.