---------YAR SuSTU PUSTU ÇEKTİ İÇİNİ.

Gayrý ses vermiyor gönül sazým
Yar yar diye bak tükendi özüm,
Dedim’ne nazým var ne bir sözüm,’
Yar sustu pustu çekti içini.

Her yar dedikçe tebdilim þaþtý,
Dedim” mantýk serden uzaklaþtý.”
El ayak birbirine dolaþtý,
Yar sustu pustu çekti içini.

Bazen ýlgýt yel olur tozarsýn,
Kah kasýrga bað bahçem bozarsýn,
Dedim”aþkýma mezar kazarsýn,”
Yar sustu pustu çekti içini.

Kalmadý tahammül artýk yetti,
Dedim”Sabýr da terk edip gitti,”
Geriye dönüþ yok,yollar bitti,
Yar sustu pustu çekti içini.

Kendim söyledim kendim dinledim,
Sana deðil kendime kinlendim
Dedim” boþuna yanýp inledim,”
Yar sustu pustu çekti içini.

Cana can kattým demedim ’aman’,
’Çok çektim senden’ dedi ’ne zaman’?
Dedim’ayrýlýk ölümden yaman,
Yar sustu pustu çekti içini.

Feride Bektaþ




Sosyal Medyada Paylaşın: