Razýyým verdiðin herbir cefâya,
Yeter ki gönlümü yýkma Allah’ým.
Yer yok bedenimde baþka þifaya,
Kerem et, içimden çýkma Allah’ým.
Dertlerin devâsý, þifâsý Sensin,
Her Allah diyene þeksiz yetensin.
Sen ki kâinata düzen verensin,
Benim gafletimden býkma Allah’ým.
Rahatý severiz, gökte gözümüz,
Sanki toprak deðil bizim özümüz.
Varsa tutulmadýk birkaç sözümüz,
Bizi huzurunda sýkma Allah’ým.
Niyâzým budur ki; tutula sözüm,
Kulunda olmuyor Sendeki çözüm.
Aslýnda ricaya kalmadý yüzüm,
Affýnýn dýþýna atma Allah’ým.
Enver’im bilirim günahýmýz çok,
Tezelden kendini hâle yola sok.
Senden gayrý elden tutanýmýz yok,
Cehenneme atýp yakma Allah’ým...
Fatih-ÝST. 21.03.2011
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.