Zamanýn bittiði günde Ýsrafil’in sesleniþinde Bir daha vuracaksan eðer sessiz gidinþinle, Mahþer yokluðundu sur’a gerek yok! Kýyamet koptu her gün ölüp, ölüp dirildim Sorguya suale ne hacet cehennemdir orda da yerim... Bu dünya yalanýnda sen ile imtihaný, nasýl geçerim sevdanla sýratý? Bir Adem sürügünde bu dünyanýn, ne ahiri oldun ne evvelli, bir elma bile yemeden beni günahkârý ettin Havva’nýn.
Attýn da dünyana ne oldu sanki? yokluðun saki hayalin þarap Sen, senin verdiðin yurtta yoksun bu görkemli virane harap Hayalinin hayalini ver, çölde bile daha merhametlidir serap, Gitme, gitme ne olur gamzen vurur beni! Ben benden kovulurum...
Lokman POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
LokmanPOLAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.