EDA

Sabah güneþi kristaliydi bakýþlarýn
Oksijen gibi içime doðuyordun
Kuþluk mahmurluðun çayýmý demlerken
Yüzünde kelebekler uçuruyordum

Gözlerin soyunuyor aþka
Gemilerin açýllýyor denize
Gençleþiyor hücrelerim
Ellerin yaþlý parmaklarýma deðdiðinde

Sözcüklerimi kaybettim mýsralarým karýþtý
Arý gibi çiçeðimi ararken
Kovanlarým boþaldý kýþa düþtüm
Yönüm pusulam sende kaldý

Hüseyin Yük
Sosyal Medyada Paylaşın: